امروزه به دلایل زیادی، آپارتمان ها مکان مناسبی برای سکونت خانواده ها می باشد. در واقع آپارتمان نشینی، سبکی جدید از زندگی افراد شده است. در این موضوع، شارژ ساختمان یکی از مباحثی می باشد که در آپارتمان نشینی مطرح می شود. این موضوع قوانین خاص خود را دارد و افراد ساکن در ساختمان باید متناسب با آن، حق و حقوق خود را رعایت کنند. در این رابطه، مباحث زیادی مطرح می شود. قانون تملک آپارتمان ها، شارژ آپارتمان خالی، شرایط عدم پرداخت شارژ، نحوه محاسبه شارژ و … از جمله این مباحث می باشند.
در این مقاله می خواهیم این موضوعات را بررسی کنیم و بدانیم پرداخت شارژ ساختمان، به چه شکلی می باشد. لذا توصیه می کنیم اگر به دنبال دریافت چنین مطلبی می باشید، مطلب فوق را از دست ندهید. در این مقاله به صورت کامل و جامع این موضوعات مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
قوانین شارژ ساختمان
نخستین مبحثی که می خواهیم آن را مورد بررسی قرار دهیم، قوانین شارژ ساختمان می باشد. ابتدا گریزی به شارژ آپارتمان و ساختمان می زنیم. به طور کلی این مفهوم به معنای هزینه های مشترکی می باشد که در یک واحد مسکونی وجود داشته و تمام ساکنان آن باید سهم خود را از آن به میزان مشخص شده، پرداخت کنند. مقدار این هزینه بستگی به میزان استفاده از هزینه ها و تعداد واحد های مسکونی دارد. هر خانواده ای که درون یک واحد از این واحد ها ساکن است، وظیفه دارد به صورت ماهیانه این هزینه ها را به مدیر مجتمع پرداخت کند.
روش محاسبه شارژ آپارتمان و ساختمان به چه صورتی می باشد؟
نحوه محاسبه شارژ ساختمان، یکی دیگر از مباحث مهمی است که هر شخصی که درون این آپارتمان ها ساکن است، باید درباره آن اطلاعات مناسب و کاملی را کسب کند. در ماده ۴ قانون تملک ساختمان، اینطور عنوان می شود که با توجه به مساحت واحد ها، این مقدار شارژ محاسبه و پرداخت می شود. البته نکته ی مهم در این رابطه این می باشد که برخی از موارد که به مساحت مرتبط نمی باشند از این قائله مستثنی می باشند و وارد حساب و کتاب های این موضوع نمی شوند. در تبصره ۳ ماده ۴ قانون تملک نیز عنوان شده است که نحوه استقرار حیاط ساختمان، بالکن یا تراس به نحوی باشد که تنها برخی از واحد ها قادر به استفاده از آن باشند، هزینه حفظ و نگهداری آن به عهده همین استفاده کنندگان می باشد و سایر افراد نقشی در آن نخواهند داشت.
انواع هزینه های شارژ ساختمان
برای پرداخت شارژ ساختمان، هزینه های موجود تحت این عنوان به ۲ دسته ی کلی تقسیم بندی می شوند. در واقع مالکان واحد های آپارتمانی، برابر با قانون ماده ۴ تملک، باید بدانند که به چه نحوی باید این هزینه ها را پرداخت کنند. همانطور که پیشتر نیز بیان شد، شارژ واحد ها بر اساس مساحت بررسی می شود. هزینه های موجود در شارژ واحد های آپارتمانی، به ۲ دسته هزینه های نسبی و هزینه های ثابت دسته بندی می شوند.
هزینه های نسبی، به هزینه هایی مانند آب، برق، گاز، بیمه و … اطلاق می شود. همچنین هزینه هایی مانند تعمیر بخش هایی از ساختمان نیز در این دسته قرار خواهند گرفت. در این دسته، ویژگی هایی مانند تعداد نفرات، متراژ واحد ها، تعداد پارکینگ و … نیز در مقدار این هزینه تاثیرگذار خواهد بود.
دسته ی دیگر، هزینه های ثابت می باشند که بخشی از هزینه شارژ ساختمان را تشکیل می دهند. این دسته از هزینه ها به مساحت واحد ها مربوط نمی باشد و به صورت جدا محاسبه می شود. به عنوان مثال هزینه هایی نظیر نگهبانی، باغبانی، آسانسور، تاسیسات و … از جمله هزینه های ثابت موجود در شارژ آپارتمان می باشد و هر مالکی باید نسبت به پرداخت آن ها، مبادرت کند. بدیهی است که هزینه های ثابت تقسیم بر تعداد واحد ها می شود. بنابراین یک واحد کوچک با یک واحد بزرگ در این زمینه، نسبت مساوی دارند.
قانون تملک آپارتمان چیست؟
در ماده ۱۴ قانون تملک آپارتمان، عنوان شده است که مدیران موجود در یک آپارتمان، وظیفه دارند ساختمان را در مقابل آتش سوزی، بیمه کنند. در این زمینه، عنوان می شود سهم هر یک از مالکان متناسب با زیربنای موجود محاسبه و در پرداخت شارژ ساختمان، لحاظ می شود. مدیریت به طور کلی وظیفه دارد این حق بیمه را از هر یک از مالکان دریافت و به بیمه گر پرداخت کند.
قوانین شارژ واحد های خالی به چه صورتی می باشد؟
یکی از موضوعات مهمی که باید در قوانین شارژ ساختمان عنوان شود، این است که قوانین مربوط به پرداخت شارژ در واحد های خالی به چه صورتی می باشد؟ در واقع مالکانی که دارای این دسته از واحد ها می باشند، چگونه باید نسبت به پرداخت شارژ های مربوط به آن، انجام وظیفه کنند. در این رابطه، عنوان می شود پرداخت هزینه هایی که مربوط به نگهداری ساختمان می باشد، چه مالک آن را استفاده کند و چه استفاده نکند، باید توسط تمام اعضا پرداخت شود. به عنوان مثال هزینه ایزوگام کردن یک ساختمان مربوط به تمام افراد می باشد و شخصی که از آپارتمان استفاده نمی کند و واحد او خالی است نیز باید این هزینه را پرداخت کند. در واقع این هزینه مربوط به مشاعات می باشد و در قانون عنوان شده است که تمام مالکان باید آن را پرداخت کنند.
در بخش دیگری از شارژ ساختمان، هزینه هایی وجود دارند که مصرفی بوده و به واحد خالی یا پر مربوط می شود. به عنوان مثال هزینه هایی نظیر آب، برق و گاز کاملا مصرفی بوده و به واحد هایی که خالی از سکنه می باشند، اطلاق نمی شود. با این حال، مدیریت ساختمان باید در این رابطه تصمیم گیری کند و مقدار شارژ را برای ساکنین آپارتمان، تعیین کند.
هزینه های دریافتی تحت عنوان شارژ ساختمان صرف چه کارهایی می شود؟
همانطور که قبل تر عنوان شد، هزینه شارژ ساختمان برای مولفه های مختلفی مصرف می شود. این دسته از مولفه ها باعث می شود آسایش و آرامش به آپارتمان تزریق شود و فرآیند عادی و استاندارد ساختمان، طی شود. با این حال، می خواهیم در این بخش، ۵ دسته ی کلی از موارد استفاده از این هزینه ها را عنوان کنیم.
- نخستین بخشی که هزینه ها در این رابطه مصرف می شود، هزینه هایی می باشد که مربوط به سرایدار و نگهبان است.
- دومین بخش، هزینه های مصرفی می باشند که شامل آب، برق و گاز بوده و مالکان وظیفه دارند در قبال مصرف این عناصر، هزینه های مربوط به آن را پرداخت نمایند.
- دسته ی سوم، مربوط به هزینه هایی می باشد که صرف نگهداری و تعمیرات ساختمان می باشد. به عنوان مثال، رنگ آمیزی ساختمان، تعمیر راه پله و … از این دسته هزینه ها می باشند.
- دسته ی چهارم، مربوط به هزینه های نگهداری از گیاهان و فضای سبز مربوط به ساختمان می باشد.
- سرانجام دسته آخر، هزینه هایی می باشد که صرف خرید اقلام مورد نیاز ساختمان می شود. به عنوان مثال لامپ و روشنایی، محصولات نظافتی و … از این دسته محصولات می باشند. تشخیص این هزینه های ضروری با مدیریت ساختمان می باشد.
بررسی شارژ مستاجرین و مالکین
یکی از سوالات مهمی که در زمینه پرداخت شارژ ساختمان مطرح می شود، این است که آیا شخصی که مستاجر می باشد نیز باید اقدام به پرداخت شارژ نماید یا تنها آن دسته از افرادی که مالک ساختمان می باشند باید به انجام این کار، مبادرت بورزند؟ اصلی ترین بخش در این قسمت، پرداخت شارژ به صورت مرتب در هر ماه می باشد. واحد هایی که توسط یک مالک اجاره داده می شوند نیز باید به صورت مناسب در قرارداد نوشته شود و شرایط و قوانین آن به دقت مورد بررسی قرار بگیرد. در واقع چنین موضوعی، باید با توافق مستاجر و مالک همراه شود. اگر قرار باشد مستاجر نسبت به پرداخت این هزینه ها مسئول باشد، باید به صورت مناسب و ماهانه، اقدام به پرداخت شارژ نماید. در صورت عدم واریز این مبلغ، مدیریت ساختمان می تواند علاوه بر مستاجر، مبلغ را از مالک نیز درخواست کند. به طور کلی پرداخت نهایی شارژ واحد به عهده مالک واحد می باشد.
نحوه برخورد با عدم پرداخت شارژ ساختمان به چه صورتی می باشد؟
مدیریت یک مجموعه باید بداند که در صورت عدم پرداخت شارژ ساختمان توسط یک مالک، چگونه با آن برخورد کند. این موضوع یک امر توافقی می باشد و باید به صورت حقوقی آن را پیگیری کرد. بر این اساس، در ماده ۱۰ قانون تملک آپارتمان، این موضوع عنوان شده است که در صورت عدم پرداخت شارژ توسط یک مالک، هیئت مدیره می تواند با کامل کردن یک فرم اظهار نامه مبنی بر عدم پرداخت شارژ واحد مسکونی توسط یک مالک، به طور حقوقی درخواست پرداخت شارژ نماید. اگر در چنین حالتی نیز مالک از پرداخت شارژ سرباز زد، هیئت مدیره می تواند شکایت خود را به مراجع قضایی ارائه دهد و در دادگاه، این موضوع به صورت خارج از نوبت، مورد بررسی قرار بگیرد. بر این اساس، تا هنگامی که مالک شارژ ماهیانه خود را پرداخت نکرده باشد، حق استفاده از امکانات عمومی مجتمع مورد نظر را ندارد.
جمع بندی نهایی
همانطور که در این مطلب خواندید، اقدام به بررسی و ارائه مطالب کامل و جامع در رابطه با شارژ ساختمان کردیم. مدیریت یک مجموعه ساختمانی یا آپارتمان باید قوانین مکتوب و مناسبی را در زمینه شارژ واحد ها برای تمام مالکان عنوان کند. این قوانین باید به خوبی و توسط تمام مالکان رعایت شود. عدم رعایت چنین مواردی، باعث می شود در فرآیند مناسب و درست مدیریت ساختمان، مشکلات عدیده ای پیش بیاید. بنابراین مدیریت باید قوانین مکتوب را به صورت دقیق و قابل فهم به مالکان واحد های آپارتمانی، ارائه کند. در انتهای این مقاله، امیدواریم از خواندن آن لذت برده باشید و این مطلب توانسته باشد ارزشمند، مفید و موثر واقع شود.
